loading...
گردشگری
m بازدید : 134 پنجشنبه 26 مرداد 1391 نظرات (0)

 

جاذبه های گردشگری استان فارس

 

آرامگاه حافظ شیرازی:

 

 

حافظیه آرامگاه خواجه شمس الدین محمد متخلص به حافظ و ملقب به لسان الغیب است که در سال 726 ه ق در شیراز به دنیا  آمد و در همین شهر نیز به کسب علم و دانش مشغول گردید.وی نزد استادان معروف آن دوران چون سید شریف الدین جرجانی و ابوعبدا... قوام الدین به کسب علوم و ادبیات پرداخت.وی سپس وارد عالم سیر و سلوک گردید و مشرب عرفان را اختیار کرد و یکی از عرفای نامور گردید.علاوه بر آن حافظ همه قران را از بر داشته و آن را با چهارده روایت می خوانده است.

عشقت رسد به فریاد گر خود بسان حافظ    

                                                         قران ز بر بخوانی،با چارده روایت

حافظ از شاعران بنام و پرآوازه دوره هشتم ه.ق میباشد که با گذشت قرنها از مرگ وی هنوز دیوان او به زبانهای مختلف در سراسر جهان چاپ می گردد.دیوان حافظ متجاوز از شش هزار بیت دارد که شامل غزل ،قصیده،مثنوی،رباعی و قطعه می باشد و عمده شاهکار حافظ غزلیات اوست .وی در سال 791 ه.ق چشم از جهان فرو بست و آرامگاه وی در مکانی به نام حافظیه در شمال شهر شیراز قرار گرفته است.این مکان جدا از آرامگاه حافظ مکانی بسیار زیبا و دیدنی با درختان بلند و باغات و گلهای رنگارنگ مکانی برای رفع خستگی و گردشگاهی دیدنی در شهر شیراز است که سالانه هزار نفر از این مکان دیدن می کنند و همواره یکی از جاذبه های اصلی شهر شیراز بحساب می آید.

باغ جهان نما (ساختمان کلاه فرنگی )- شیراز:

در شیراز در کنار خیابان در دروازه قرآن باغی به نام باغ جهان نما که از اثار باقی مانده از دوران کریم خان زند می باشد وجود دارد.دیوار اجری با نمای ساده ان از بیرون نمایان است و درون آن باغ و عمارتی نظیر کلاه فرنگی با چهار حوض و محوطه ای وسیع که شبیه باغ موزه پاریس است.قرار دارد.باغ جهان نما یکی از کهن ترین باغ های شیراز است.ساختمان کلاه فرنگی این باغ به شکل هشت ضلعی و همانند ساختمان کلاه فرنگی باغ نظیر ساخته شده است و طرح و اسلوب این باغ شبیه باغ نظیر بوده و سروهای کهنی آن را آراسته است.باغ جهان نما در هنگام اقامت تیمور گورکانی در شیراز،همچون سایر باغهای نامدار آن دوره مورد توجه وی واقع شده بطوریکه همانند آن را در اطراف سمرقند که موطن او بوده احداث و آن را جهان نما نامیده است.

آرامگاه سعدی:

 ابو محمد شرف الدین مصلح بن عبدالله معروف به سعدی شیرازی شاعر بلند آوازهی ایران زمین در سال 606 ه.ق در میان خانانی که از عالمان دین بودند،متولد شد و در دوران کودکی  توسط پدر تعلم وو تربیت شد.او مقدمات علوم ادبی و شرعی را در شیراز آموخت و برای تکمیل تحصیلات به بغداد رفت.سفر به بغداد سرآغاز جهانگردی و تجربت آموزی او شد.

آرامگاه سعدی در کوی سعدی و تنگ سعدی در شمال شیراز جای دارد و ساختمان کنونی آن،در اسل 1313 خورشیدی ساخته شده است.در کنار ساختمان آرامگاه،قب شوریده شیرازی و دخترش در یک اتاق قرار دارد.از زمان مرگ سعدی تا به امروز آرامگاه وی را افراد بسیاری بازسازی کرده اند.در زمان زندیه،کریم خان زند بنای ارزشمندی بر قبر سعدی ساختو سنگ مزاری که هنوز باقی است را تهیه و بر ان نصب کرد.آرامگاه کنونی او در سال 1331 پس از ویران شدن ساختمان کریم خانی ساخته شده است.

حوض ماهی:در محوطه ای پایین تر از سطح زمین آرامگاه حوضچه ای به نام حوض ماهی وجود دارد که آب بسیار زلالی از آن می گذر می کند و ماهی های زیبایی در آن وجود دیده می شود.حوض ماهی آرامگاه سعدی که مظهر قنات و چشمه سعدی است همواره مقدس بوده و باورهای مردمان شیراز نسبت به آب و ماهی آن بسیار قوی می باشد،به گونه ای که در 400 سال گذشته ،30 جهانگرد اروپایی در مورد حوض ماهی،ماهی های مقدس و بار های مردم شیراز قلم فرسایی کرده اند.چند سالی است که به همت بنیاد فارس روز اول اردیبهشت ماه هر سال،مراسم باشکوهی در آرامگاه برپا می شود و این روز به عنوان روز سعدی گرامی می دارند.

ارگ کریم خانی:

ارگ کریم خانی در حقیقت اندرونی و قصر سلطنتی سلسله زندیه در شهر شیراز بود.این ارگ به شکل قلعه ا جری با دیواره های بلند ساخته شده که در هر چهار گوشه آن برجی بزرگ بر پا است.

 بخشی از تالارها و اتاق های مرمت شده آن نمونه ای زیبا از سبک دوران زندیه را نشان می دهند.کریمخان زند برای ساختن قصر خود ماهرترین وسنگ تراشان،معماران و هنرمندان عصر را به شیراز دعوت کرد و بهترین نوع مصالح را از شهرها و کشورهای مختلف خریداری نمود و در اختیار کارگران قرار داد.بنای ارگ ترکیبی از دو معماری مسکونی و نظامی استبخش درونی ارگ با ایوان ها و اتاق های نقاشی شده.آبنماها و باغچه ها از ظرافت خاصی برخوردار است.ارگ فوق در مرکز شهر شیراز قرار گرفته است.

باغ ارم:

باغ ارم یکی از زیباترین و مشهورترین جاذبه های دیدنی شیراز است.شاید بتوان گفت این باغ به عنوان یکی از زیبا ترین باغ های ایران معرفی شده است.چنانکه در سفرنامه ها و کتاب ها از آن توصیف فراوانی شده است.این باغ به فرمان شداد پسر عماد فرمانروای عربستان به منظور رقابت با بهشت ساخته شد.باغ ارم با انواع گلهای زینتی به گونه های گیاهی باغ گیاه شناسی دانشگاه شیراز است.ساخت این باغ را به دوره سلجوقیان نسبت داده اند.ساختمان اصلی این باغ از سه طبقه تشکیل شده است.گلهای متنوع و زیبا  درختان گرمسیری و همچنین آب و هوای دلکش خود گردشگران زیادی را به سوی خود جلب می کند.

نارنجستان قوام – شیراز:

این مجموعه که به باغ قوام مشهور است بین سالهای 1257 تا 1267 ه.ش مقارن با حکومت ناصرالدین شاه قاجار به دستور محمد خان(قوام الملک دوم)و پسرش محمدرضا خان.(قوام الملک سوم)ساخته و تکمیل گردید و از دو قسمت بیرونی (نارنجستان قوام)و اندرونی(خانه زینت الملک)تشکیل شده که به وسیله تونل زیرزمینی به هم مرتبط است.در سالهای اخیر زیر زمین این عمارت به عنوان موزه مورد استفاده قرار گرفته که در آن اشایای فرهنگی اهدایی پروفسورپوپ(مورخ شهیر امریکایی آثار هنری ایران)نگهداری می شود.این عمارت از نظر هنرهایی از قبیل اینه کاری،شیشه کاری،نقش پردازی،منبت کاری،سنگ تراشی،گچ کاری و مقرنس کاری بکار رفته در آن از زیباترین بناهای این دوره در شیراز می باشد.

مسجد نصیرالملک – شیراز:

مسجد نصیرالملک از مساجد شیراز است که در خیابان لطفلی خان زند در نزدیکی مسجد شاه چراغ مشهور قرار دارد.این مسجد که از بناهای دوران قاجار است در سال 1293 ق توسط حسنعلی نصیر الملک ساخته شد.این مسجد دارای حیاطی وسیع است که حوض بزرگی در وسط آن قرار گرفته و در سمت شمال حیاط طاق مروارید،در سمت شرق شبستان با هفت ستون سنگی،در سمت جنوب دو گلدسته زیبا و در سمت غرب ،شبستان اصلی قرار دارد که  دارای دریچه هایی است با شیشه های رنگی.

مسجد نصیرالملک از نظر کاشیکاری و مقرنس کاری از زیبا ترین مساجد ایران است.شبستان این مسجد دارای هفت درگاه که آنرا به صحن مسجد مرتبط می کند.با 7 در چوبی با شیشه های رنگارنگ می باشد.سنگ تراشی و تزیین این شبستان الهام گرفته شده از مسجد وکیل شیراز است.طاق و دیوارهای این شبستان با کاشیکاری های زیبا تزیین شده است.کف آن با کاشی های فیروزه ای و  سقف ان با نقش و گل و بوته و آیات قرانی مزین گشته است.

حمام وکیل:

حمام وکیل به دستور کریم خان زند با مصالح سنگ ،آجر،ساروج و آهک در زیر بنایی به مساحت 1350 متر مربع ساخته شده و یکی از زیباترین حمام های خزینه ای ایرانی است.

در ورودی آن به یک هشتی باز می شود.پس از هشتی،سالن بزرگ رختکن قرار دارد که در میان آن حوضی هشت ضلعی ساخته شده است.در اطراف حوض میانی سکوی پهنی است که در ان 4 حوض کوچک برای طاهر شدنساخته شده است.8 ستون سنگی 6 ضلعی ،سقف این سالن را نگه داشته و نورگیرهای شیشه ای سقف ،فضای حمام را روشنی می بخشند.حمام وکیل در مرکز شهر شیراز و نزدیک دیگر بناهای دوره ی زندیه همچون بازار وکیل و مسجد وکیل قرار دارد.این بنا در غرب مسجد وکیل ساخته شده و از  پیشرفته ترین اصول معماری زمان خود برخوردار بوده است.از قسمت های جالب توجه این حمام قسمتی بنام شاه نشین است که مخصوص استفاده شاه بوده است.در زیر گنبد نقوش آهک بری زیبایی است که داستان های آنها از مذهب ،سنت ،علایق و رویاهای مردم این دیار سرچشمه می گیرد.

باغ عفیف آباد:

باغ عفیف اباد یا باغ گلشن،باغی بزرگ یا زیباست که درازای آن 500 متر و پهنای آن 250 متر می باشد.این باغ یکی از باغ های تاریخی شیراز می باشد که در روزگار صفویه که  از باغ های آباد و سرسبز شیراز بوده و محل گردش و استراحتگاه پادشاه بوده است.در این زمان در بخشی از زمین های این باغ،قلعه ای محکم ساخته شد که  بعد ویران گردید.در واپسین روزهای روزگار قاجار،این باغ بدست خواهر زاده بانی باغ عفیفه خانم همسر فرمانفرما رسید،پس از ان باغ گلشن به نام باغ عفیف آباد معروف شده است.وارثین باغ عفیف آباد در روزگار پهلوی آن را به فرح پهلوی همسر شاه هدیه دادند.

شرح باغ در حال کنونی:درون باغ عفیف آباد  ،کاخ بسیار زیبایی قرار دارد که بناهای اصلی آن مربوط به سالهای 1282 تا 1284 ه.ق می باشد.طبقه همکف یا زیر زمین آن د ارای اتاق های تو در تو سقفی تاق مانند با قوسی ملایم است.کاشیکاریهای زیبا و ستون های سنگی همانند ستون تخت جمشید،چشم انداز زیبایی را در ایوان طبقه نخستین پدید آورده است.هم اکنون در اتاق های این طبقه،نمونه های گوناگونی از اسلحه های سرد و گرم در ویترین هایی قرار داده شده اند.طبقه اول این ساختمان،برای موزه نظامی به کار رفته استو طبقه دوم نیز که آثاری از تجملات دوره پهلو را به نمایش گذاشته شده است.در باغ عفیف آباد با سلیقه ویژه ای درختان سرو ،چنار،صنوبر،گردو و...کاشته اند که زیبایی ویژه ای به این باغ بخشیده اند.

 شاه چراغ:

بارگاه ملوکوتی احمدبن موسی شاهچراغ(ع)،مطاف و زیارتگاه شیعیان و محل توسل و تمسک دلباختگان الهی است.حضرت سید امیر احمد(ع)فرزند بزرگوار امام موسی بن جعفر (ع)و برادر امام علی بن موسی الرضا (ع)است.در میان فرزندان حضرت موسی کاظم(ع)،حضرت احمد به کرم،جلالت و شجاعت از همه امتیاز داشت و شب ها تا صبح به عبادت مشغول بود و در عمر خود هزار بنده را آزاد کرد.

حضرت شاهچراغ درآغاز قرن سوم هجری به شیراز هجرت نمود و در همانجا وفات یافت.این بنا در دوران اتابکان فارس در ششم هجری قمری ساخته شده است.حرم زیبا و روحانی شاهچراغ یکی از مناطق مهم گردشگری شهر شیراز به حساب می آید که سالانه زائران زیادی را به سوی خود می طلبد.بارگاه حضرت سید میر محمد (ع)برادر شاهچراغ . فرزند دیگر امام موسی بن جعفر(ع)است که در سمت راست صحن حضرت شاهچراغ قرار گرفته است.

دروازه قرآن – شیراز:

دروازه قرآن نیز در مدخل شهر شیراز که به سبک بسیار جالبی بنا گریده و در آن قرآنی نگهداری می شده است قرار دارد که مسافرین هنگام عبور از این دروازه بالتبع از زیر آن نیز می گذشتند.به همین مناسبت این دروازه بنام دروازه قرآن نامیده می شود.ولی امروزه بدلیل شلوغی این مسیر دروازه قران در کنار جاده شهر شیراز قرار گرفته و مکانی تفریحی جهت بازدید مسافران و استراحتگاهی در مدخل ورودی شهر شیراز می باشد که کمتر کسی است که قبل از ورود به این شهر در این مکان زیبا تاریخی ساعتی را به استراحت و تفریح نپردازد.

آرامگاه خواجوی کرمانی – شیراز:

خواجوی کرمانی در سال 689 ه.ق در کرمان متولد و در سال 753 ه.ق در شیراز وفات یافت.آرامگاه کمال الدین ابواالعطا متخلص به خواجوی در تنگ الله اکبر و جوار دروازه قرآن شیراز قرار دارد.تندیس خواجوی کرمانی نیز در پایین مقبره وی می باشد.در بالای خواجوی کرمانی گردشگاهی نیز ساخته شده که زیبایی خاصی به این مکان و اطراف آن می دهد که از سمت دروازه قرآن تا بالای کوه به صورت پلکان های زیبا و بر فراز شهر شیراز کشیده شده است.

 

خدایخانه(مسجد جامع عتیق)=شیراز:

مسجد جامع عتیق،کهن ترین و نخستین مسجد شیراز به شمار می رود که به آن مسجد جمعه،آدینه و مسجد جامع هم گویند.این مسجد در شرق حرم مطهر شاهچراغ (ع)از طریق بازار نوساز،راهی به ان وجود دارد.این مسجد در دوره بیست ساله سلطنت عمرلیث صفاری در سال 281 ه.ق ساخته شده است.در میان صحن مسجد اتاق مکعب گونه ای است که دور تادور آن را ایوانی به پهنای دو متر در برگرفته است.این اتاق به نام خدای نامه یا بیت مصحف نا میده میشود که محل نگهداری جزوات قرآن مجید و مکان تلاوت آنها بوده است.این مسجد اولین هسته ی تاریخی شهر شیراز می باشد و دارای شش ورودی در اضلاع مختلف می باشد مهمترین آن ورودی ضلع شمالی است که در زمان صفویه بازسازی گردیده است.

ارامگاه کورش کبیر:

مقبره کوروش دوم هخامنشی ملقب به کورش کبیر بنایی بی پیرایه ولی با معماری منحصر به فرد در فاصله حدود یک کیلومتری جنوب غربی کاخ های پاسارگارد در مسیر جاده اصفهان – شیراز در دشت مرغاب،قرار گرفته است.

بنای آرامگاه کورش مشتمل بر اتاقی چهار گوش است که بر فراز یک سکوی 6 طبقه قرار دارد.زیر سقف اتاق تا سطح بالای آرامگاه ،در حدود سه متر فاصله دارد و در این فاصله ،محل دو قبر تعبیه شده است که یکی از خوابگاه ابدی کوروش و دیگری را مدفن همسر او کامان وان مادر کمبوجیه دانسته اند.این اثر در سال 2004 میلادی به عنوان زیر مجموعه پاسارگارد در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

باغ دلگشا:

باغ دلگشا در غرب خیابان بوستان جای دارد که این پایان این خیابان به آرامگاه سعدی می رسد.نزدیکی بودن این باغ به کوه قلعه بندر و جای گرفتن آن در مسیر آب سعدی،بر عظمت و زیبایی آن افزوده است.

این باغ یکی از زیباترین گردشگاههای شیراز به شمار می رود و هوای همیشه بهاری و غروب زیبای ان زبانزده مردم شیراز است.در محوطه ی باغ،جوی های زیادی ساخته شده و آب آرامگاه سعدی در راه خود از این جوی های پیچ در پیچ می گذرد و گذر از حوض ها و آب نما ها به ویژه از حوض و آب نمای جلوی ساختمان باغ،منظره ای بهشت گونه را ایجاد کرده است.ساختمان باغ که عمارتی است زیبا و شایسته،در میان باغ قرار دارد و به تازگی بهسازی شده است.

تخت جمشید - شیراز:

نام تخت جمشید در زمان ساخت(پارسه)به معنای(شهر پارسیان)بود.یونانیان آن را پرسپولیس(به یونانی یعنی پارسه شهر)خوانده اند.

در فارسی معاصر این بنا را تخت جمشید یا قصر شاهی جمشید می نامند که ر شاهنامه فردوسی نیز آمده است.باور عمومی ایرانیان بر این است که اسکندر مقدونی سردار یونانی که در 330 پیش از میلاد به ایران حمله کرد و تخت جمشید را به آتش کشید و احتمالا بخش عظیمی از کتابها – فرهنگ و هنر هخامنشی را بر این کار نابود نمود.تخت جمشید دارای چندین قسمت است که عبارتند از:پلکان وروی،دروازه ملل،کاخ آپادانا،کاخ سه دروازه،کاخ تچر،کاخ هدیش،کاخ مرکزی(سه دروازه)،کاخ اختصاصی،حرمسرا،دروازه ناتمام،جان پناه شاخدار،خزانه تخت جمشید،کاخ صد ستون(تالار تخت)،آرامگاه صخره ای،خیابان سپاهیان(عقاب دو سر)،کارگاه تخت جمشید.

نقش رستم - مرودشت:

محوطه تاریخی نقش رستم که در کوه حاجی آباد(نقش رستم)در 5 کیلومتری تخت جمشید قرار گرفته،آثاری از دوره های عیلامی(هزاره سوم تا اول پیش از میلاد)،هخامنشی(هزاره اول پیش از میلاد)و ساسانی(قرون سوم تا هفتم میلادی)را در خود جای داده است.

از مهمترین آثار موجود در نقش رستم،می توان به یک نقش برجسته دوره عیلامی،معبد آناهیتا و آرامگاه پادشاهان هخامنشی از جمله :خشایارشاه،داریوش اول،اردشیر اول و نقش برجسته های پادشاهان ساسانی مانند نرسی،بهرام دوم،شاپور اول و اردشیر بابکان نام برد.همچنین در برایر کوه نقش رستم،ساختمان مکعب شگفت انگیزی قرار دارد که آن را کعبه زرتشت پیامبر جاودانه ایرانیان باستان می نامند.

دریاچه مهارلو- سروستان:

مهارلو دریاچه ای آب شور واقع در شهر سروستان در نزدیکی شهر شیراز است.این دریاچه زیستگاه زمستانی پرندگان شمال ایران محسوب میشود نام این دریاچه  بر گرفته از نام روستای مهارلو از توابع شهرستان سروستان است.در مجاورت آن قرار گرفته است و بخش قدیمی روستای مهارلو در بخش ساحلی دریاچه واقع است.

غار سنگ شکنان- جهرم:

غار سنگ تراشان جهرم که به غار سنگ شکن معروف است در جنو غرب این شهر و در 185 کیلومتری شهر شیراز و در زیر تپه های البرز کوه واقع شده و یکی از نادرترین شاهکارها در تاریخ کهن ایران زمین به حساب می آید.این غار به وسیله سنگی تراشان در دل کوه به وجود آمده است.و هر بیننده ای در اولین نظر محو تماشا می گردد.این غار نزدیک به 300 متر طول و 150 متر عرض دارد و ارتفاع ان سه تا چهار متر است.سنگ تراشان به هنگام برداشت سنگ برای جلوگیری از تخریب کوه هرچند متر اقدام به برجا گذاردن و ستون هایی به صورت طبیعی کرده که خود موجب زیبایی  دو چندان غار شده است.از قدمت دقیق این غار اطلاع روشنی در دست نیست اما شواهد و قرائن گواه آن است،که این غار نزدیک به 150 تا 200 سال عمر دارد.

شهر میمند – فیروزآباد:

میمند در 100 کیلومتری جنوب شیراز و در 50 کیلومتری شهر شیراز واقع شده است و به واسطه ی برخورداری از باغ ها و مزارع گل متععد ،به  گلخانه ی  فارس شهرت یافته تولید گل و عرقیات در میمند مرغوب ترین نوع ان در ایران به شمار می رود و میمند یکی از قطبهای مهم تولید عرقیات در ایران و کشورهای دیگر به شمار میرود.میمند شهری است تاریخی که قدمت ان بر اساس مدارک بناهای تاریخی بر جای مانده به چند هزار سال قبل  می رسد و از تولید عرقیات دومین شهر بعد از کاشان به حساب می آید.بوی خوش گلهای محمدی در فصل بهار از کیلومترها دورتر قابل استشمام  است و هر ساله گردشگران بسیاری را به سمت شهر میمند روانه می سازند.

کاخ سروستان ساسانی – سروستان:

مجموعه کاخ ساسانی سروستان در استان فارس در 9 کیلومتری جنوب شهر سروستان در شهرستان سروستان قرار داشته و کل مجموعه 25 هکتار وسعت دارد.

این کاخ در زمان بهرام گور ساسانی ساخته شده و به عنوان اقامتگاه شکارگاهی کاربرد داشته است.این کاخ که از سنگ و گچ ساخته شده،یکی از قدیمی ترین گنبد های آجری کشور را در خود جای داده و نسبت به دیگر بناهای این دوره چون کاخ فیروزآباد از معماری و طرح های پیچیده و کامل تری برخوردار است.بخش مختلف این بنا شامل یک ایوا ورودی و گنبدی در مرکز و حیاط است.

آبشار مارگون – فارس

آبشار بزرگ و معروف مارگون در مرز دو استان فارس و کهکیلویه و بویر احمد قرار گرفته که نزدیک بهش شهر یاسوج می باشد.این ابشار در شرق شهر یاسوج و در فاصله تقریبی 2 ساعت مسافرت با اتومبیل در شهرستان کهکیلویه در کنار روستای مارگون قرار دارد.این ابشار بسیار بلند و به دلیل قرار گرفتن در داخل تنگه زیبای مارگون و تعدد رگه های آبشاری که به درون دره و مسیر رودخانه می ریزد و همچنین به دلیل پوشش جنگلی و درخشانی که در اطراف آبشار وجود دارد از دیگر آبشار های این استان معروف تر است.

در پیرامون این آبشار علاوه بر جریان رودخانه ها و چشمه ها،زیبایی طبیعی و دشت های مملو از لاله های واژگون و گل های رنگارنگ خنمی و دیگر گلهای وحشی ،منظره ای بدیع پدید می آورند که دیدار از آن را به خاطره ای فراموش نشدنی تبدیل می کند.این آبشار از شهر یاسوج 70 کیلومتر و از شهر شیراز 100 کیلومتر فاصله دارد که در بین این دو استان قرار دارد.

دریاچه پریشان – کازرون:

دریاچه پریشان یا فامور،در 15 کیلومتری جنوب خاوری شهرستان کازرون قرار دارد.دریاچه پریشان یکی از زیباترین دریاچه های آب شیرین ایران است.این دریاچه به نام های پریشان،شور،کازرون،موز،توز،پریشم،فامور و .. نیز شناخته شده است.

نام این دریاچه از کوه فامور،در شمال خاوری آن گرفته شده است.آب آن شیرین است و بخش بیشتر آن،از آبراهه هایی است که از کوه فامور سرچشمه می گیرد و بخشی نیز از منابع زیر زمینی تامین می شود.

دور تا دور این دریاچه را کوه احاطه کرده است.فاصله دریاچه نسبت به کوه از طرف شمال حدودا چهار الی پنج کیلومتر می باشد و از طرف جنوب حدودا پانصد متر می باشد.دریاچه پریشان با حدود 43 کیلومتر مربع وسعت یکی از دریاچه های آب شیرین و بسیار زیبای استان فارس به حساب می آید.

غار مجسمه شاپور- کازرون:

غار شاپور در 6 کیلومتری شهر ت

m بازدید : 184 سه شنبه 24 مرداد 1391 نظرات (0)

 

جاذبه های گردشگری استان گیلان

مرداب انزلی:

مرداب انزلی ،در شمال ایران،واقع در استان گیلان و در کنار بندر انزلی است.این تالاب دارای نیلوفرهای آبی معروف و گونه های مختلفی از ابزیان و پرندگان می باشد.

در حاشیه جنوبی مرداب انزلی روستایی با قدمت تاریخی زیاد و در عین حال بسیار زیبا و دیدنی با نام اشنای (آبکنار)خودنماییی می کند.روستای آبکنار در اصل شبه جزیره ایست که توسط مرداب و رودخانه سیاه گیشه (عروس سیاه)و تالاب هنده خاله و اسفند سر (معروف به ماهروزه)در اب محاصره شده و از جنوب مرداب به گسکرات و جاده ترانزیت پونل و انزلی – استارا راه  دارد.گل نیلوفر واقع در این تالاب گلی بسیار زیباست که همه ساله گردشگران بسیار زیادی را به دل تالاب انزلی می کشاند.

تالاب بزرگ (آبکنار)،بخشی از منطقه حفاظت شده سیاه کشیم و پناهگاه حیات وحش سرخانکل عمده ترین رویشگاه این گیاه است.

بقعه شیخ زاهد گیلانی – لاهیجان:

تاج الدین ابراهیم کردی سنجانی معروف به شیخ زاهد گیلانی از صوفیان بزرگ ایران و از مریدان شیخ صفی الدین اردبیلی و از مردان نامی گیلان بود.

تبار او به شهر سنجان در خراسان می رسد.مقبره شیخ زاهد گیلانی (مربوط به سده هشتم هجری)واقع در لاهیجان به لنگرود در و در 3 کیلومتری لاهیجان در روستایی به نام شیخانبر واقع شده است.وفات شیخ زاهد گیلانی در سال 700 قمری بود و او در حوالی سیاهرود و درناحیه  غربی گیلان دفن کردند.بنابر برخی روایات بعدها در سال 892 قمری سلطان حیدر صفوی به سبب خوابی که دیده بود.با معماران و نجاران خود که از شهر شیروان با کشتی به گیلان منتقل کرده بود این بنا را ساخت و جسد شیخ را به آنجا منتقل کرد.

آرامگاه کاشف السلطنه:

شاهزاده محمد میرزا ملقب به کاشف السلطنه  و مشهور به چایکار، دولت مرد دوره قاجار و پهلوی بود.او نخستین کسی ست که کشت چی را در ایران رواج داد و به همین دلیل(پدر چای ایران)خوانده می شود.وی قبل از مراجعت به ایران، مقداری تخم چای را به همراه چهار هزار گلدان چای،قهوه،تخم کنف،دارچین ،فلفل،میخک،هل ،انبه،گنه گنه،کافور،ریشه زرد چوبه ،زنجبل و ...تهیه کرد و در سال 1385 ق با مشکلات بسیاری آنها را به ایران آورد.آرامگاه پدر چای ایران بر فراز تپه ای در نزدیک کوه بیجار هر ساله مورد بازدید علاقه مندان زیادی است.

آرامگاه میرزا کوچک خان جنگلی – رشت:

 

میرزا کوچک جنگلی مبارز انقلاب مشروطه و سردار جنبش جنگل از اولین رهبران جمهوری شوروی سوسیالیستی ایران(همچنین معروف به جمهوری شوروی سوسیالیستی ایران و جمهوری سرخ گیلان )بود.

آرامگاه وی معروف به سردار جنگل در جنوب شهر رشت و در محله سلیمان داراب واقع شده است.

این آرامگاه،در سالهای انقلاب  با شور و شوقی که نسل جوان برای آشنایی با شخصیت های تاریخی منطقه گیلان از خود نشان می دادند.مورد توجه قرار گرفت و به دنبال آن مسافران زیادی برای دیدن آرامگاه وی به سوی محله سلیمانی داراب سرازیر شدند.در حال حاضر،بنایی ساده ،اما زیبا روی قبر میرزا کوچک خان ساخته شده است.

گردنه حیران – آستارا:

حیران نام روستایی است در استان گیلان.این روستا به دلیل زیبایی طبیعی آن به عنوان یکی از منطقه های نمونه گردشگری در ایران به شمار می رود و با توجه به شرایط آب و هوایی مناسب در سالیان اخیر،مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.ازمهمترین جاذبه های گردشگری این روستا،گردنه حیران است که در مسیر راه ارتباطی آستارا به اردبیل قرار گرفته است.این گردنه از یک طرف مشرف به کوه هایی است که پوشیده از جنگلهای انبوه است و از سویی مشرف به دره ای نه چندان عیق که از میان آن رود آستارا چای عبور می کند.این رود تعیین کننده مز ایران و کشور آذربایجان است.این گردنه در بیشتر زمانها در زیر پوششی از مه قرار دارد.

قلعه رودخان  - فومن:

قلعه هزار پله یا قلعه روخان قلعه عظیم و شکفت انگیزی است در 25 کیلومتری جنوب غربی فومن که در حوزه جغرافیایی این شهرستان قرار دارد و در قله کوهی در دل جنگل آرمیده است.برای رسیدن به قلعه پس از عبور از شهر فومن،روستاهای گشت،کردمحله،گشت رودخان،سیاه گش،سیدآباد و قلعه روخان باید طی مسیر کرد.رودخان نام قلعه ای استمتعلق به دوره سلجوقیه که بر فراز ارتفاعات جنگلی شهرستان فومن در روستای روخان بنا شده و 6/2 هکتار مساحت و 65 برج و بارو و دیاری به طول 1500 متر دارد.رطوبت بیش از حد هوا باعث رویش گیاه در لابه لای دیوارهای قلعه و پوسیدگی آنها شده،اما با این حال در مقایسه با قلعه های دیگر،این قلعه هنوز سالم مانده است.

این مسیر فوق العاده زیبا را که از وسط جنگل به سمت کوه تا قلعه می باشد.باید با پای پیاده که حدود 5 کیلومتر است طی کرد.زمان لازم برای رسیدن به قلعه حدود یک ساعت و نیم است که مقداری از مسیر راه عادی و مابقی مسیر حدود هزار پله است.از روستای قلعه رودخان تا قلعه طبیعت بسیار زیبا و چشم اندازهای زیادی وجود دارد که توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند.در مسیر صعود به قلعه درختانی با قدمت طولانی به سمت آسان قد علم کرده و نور از لابه لای شاخه های این درختان به پایین می ریزد.ارتفاع دیواره ها متفاوت و از 2 تا 10 متر متغیر است و در نقاط نفوذ پذیر،دیوارها وباروها قطور و ارتفاع بیشتری دارند.انتخاب مکان مناسب ،بهره گیری از مصالح مقاوم،استفاده از شیوه های مختلف معماری و ایجاد اشکال هندسی متنوع ،عظمت خاصی به این مجموعه داده است.

فرم کلی قلعه نامنظم است از 2 بخش شرقی و غربی تشکیل شده است.در دوره سلجوقیان این قلعه تجدید بنا شده از پایگاه های مبارزاتی اسماعیلیان بوده است.بر روی سر در ورودی آن درج شده است این قلعه در سال 918 تا 921 هجری قمری برای سلطان حسام الدین امیردباج بن علاءالدین اسحق تجدید بنا شده است.این کتیبه در موزه ی گنجینه ی رشت نگهداری می شود.این قلعه در ارتفاعی بین 665 تا 715 متر از سطح دریا واقع شده است.

پل خشتی – لنگرود:

امروزه از پل خشتی لنگرود که از آجر و ساروج ساخته شده است،به عنوان معروفترین بنای تاریخیو نماد شهر لنگرود یاد می شود.این پل بر روی رودخانه ساخته شده که در گویش گیلکی لنگرودی،به آن خشته پل و خشته پورد گویند.

بر اساس اطلاعات کتاب تاریخی خانی تا سال 912 ه.ق در شهر لنگرود،فقط پل چوبی موجود بود.از این رو ساخت این پل را می توان به زمان حکام کیایی گیلان منسوب دانست.هر چند پاره ای از بومیان ساخت این پل را به عهد تیموری و ایلخانیان نسبت می دهند که البته سند و مدرک معتبری در این باره در دست نیست،اما در کتاب دارالمرز ولایت گیلان نوشته ی رابینو ساخت آن مربوط به دوران صفوی ذکر نموده است.

آبشار شیطان کوه و استخر لاهیجان:

شیطان کوه ،کوهی استدر استان گیلان،شرق شهر لاهیجان در گذشته به این منطقه شاه نشین کوه می گفتند و برکه ای که 200 متر عرض و 70 متر طول داشت در جلوی آن بود که برای انبار کردن آب در امر آبیاری از ان استفاده می شد.امروزه برکه  که دریاچه ای مصنوعی تبدیل شده و عمارت کوچکی در وسط این جزیره خودنمایی می کند.در دل شیطان کوه  نیز آبشاری مصنوعی ایجاد شده که امروزه یکی از زیباترین مناطق سیاحتی گیلان به حساب می آید.در وسط استخر لاهیجان جزیره ای دیده می شود که در قدیم (میان پشته)نامیده می شد و پل سلیمانی طویل و کم عرضی از وسط قسمت جنوبی استخر،تفرجگاه حاشیه استخر را به داخل جزیره ارتباط می دهد.

معروف است که این استخر طبیعی در سال 1000 ه.ق (958 خورشیدی)یعنی 425 سال قبل به دستور شاه عباس کبیر احداث گردیده است.بام سبز لاهیجان در مسیر بالای شیطان کوه و در فضایی دل انگیز قرار دارد.

از بام سبز از بام سبز حدود هزار پله سیمانی تا پای کوه تعبیه شده که یکی از مسیرهای منتهی به بام سبز است.این محوطه سبز و زیبا به وسیله آبشاری زیبا و دیدنی از بدنه کوه به طرف پای کوه سرازیر می شود.تله کابین بام سبز لاهیجان به عنوان نخستین تله کابین گیلان راه اندازی شد.این تله کابین با هدف توسعه گردشگری ایجاد شده و ظرفیت جابه جایی چندین هزار نفر در سال را دارد.

جاده توریستی اسالم به خلخال – گیلان:

اسالم یکی از شهرهای استان گیلان در نزدیکی شهرستان تالش در شمال ایران قرار دارد.در پیرامون این شهر گردشگاه های فراوانی وجود دارد.از جمله ساحل گیسوم و جاده توریستی اسالم به خلخال که ابن جاده با همه نوع آب و هوایی در مسیر خود جزو یکی از زیبا ترین و بکر ترین جاده های کشور محسوب می شود.

پل خشتی تجن گوله – آستانه اشرفیه:

 

این پل در دهکده تجن گوله از توابع لاهیجان قرار دارد و دارای دو چشمه با طاق جناقی است.در پایه های میانی و جانبی پل اتاقک های کوچکی برای بیتوته ی کاروانیان احداث شده بود.طول پل 60 متر و عرض ان 25/4 و ارتفاع کلی آن بیش از 7/5 متر است.مصالح بکاررفته در این پل آجر،سنگ و ملات و ساروج است.این پل در زمان قاجاریه ساخته شده است.

بندر انزلی:

بندر انزلی یکی از شهر های ساحلی دریای خزر در استان گیلان است.بندر انزلی بزرگترین و اولین بندر شمالی ایران ،در حاشیه دریای خزر قرار داشته  و از این بندر با نام انزلی بارها در تاریخ یاد شده و طی قرون متمادی راه مهم ارتباطی اقتصادی با تمدن مشرق و مغرب زمین محسوب می شد.بخشی از محیط زیست طبیعی این شهرستان را دریا(40 کیلومتر نوار ساحلی)و بخش مهم دیگر را اکوسیستم ارزشمند تالاب انزلی تشکیل می دهد.شهر و بندر انزلی یکی از دیدنیهای استان گیلان نیز به حساب می آید.

آرامگاه دانای علی - رشت:

بقعه دانای علی با نام آرامگاهی است در شهرستان رشت مرکز استان گیلان.مردم شهر رشت اعتقاد وتعصب خاصی نسبت به این بقعه دارند.این بقعه در محله چمارسرا واقع شده است.دانای علی از اهالی روستای سیاه اسطلخ شهر رشت بود.به روایت قدما دانای علی انسانی بود که دارای قابلیت منحصربه فردی بوده است که این نکته علاوه بر دانش بالای این فرد در زمان خوش او را متمایز از دیگران ساخته.

آبشار لونک – سیاهکل:

این آبشار در منطقه جنگلی کنار جاده کوهستانی سیاهکل به دیلمان پس از شهر سیاهکل قرار دارد و فاصله ان تا شهر سیاهکل حدود 25 کیلومتر است.این ابشار دو قلو می باشد.

این آبشار یکی از آبشارهای کوچک و بزرگ این منطقه می باشد.آبشار لونک در فصل های بهار و پاییز آب فراوانی دارد و در تابستانها کم آب ما باشد.طبیعت زیبای اطراف این ابشار و جاذبه های سیاهکل و کوه درفک در این منطقه موجب شده که سالیانه گردشگران زیادی از آن دیدن کنند.

سوسن چلچراغ داماش – لوشان:

 

 

از اواسط خرداد ماه تا اواسط تیر ماه ،سوسن چلچراغ ، نگین نادر گل های ایران جشن منحصر به فرد خود را در دامنه های شرقی کوهستان درفک به نمایش می گذارد.این گیاه تنها گلی است که در فهرست آثار طبیعی کشور به ثبت رسیده و فقط در دو منطقه از جهان می روید یکی در منطقه عمارلوی روستای داماش در محدوده شهرستان رودبار و دیگری در لنکران جمهوری اذربایجان.هر ساله شکوه و زیبایی شکفت انگیز گل های سوسن سفید،همه دوستداران طبیعت را به این منطقه جلب می کند.داماش تنها در سوسن چلچراغ خلاصه نمی شود.

جنگل پیمایی هم از جمله لذت هایی است که نباید از دست بدهیم.مسیر دسترسی به این منطقه بزرگراه قزوین به شهر لوشان است که به سمت فرعی جیرنده منشعب می شود.جاده های ناهموار و پیچ در پیچ که در دامنه هایی تقریبا خشک و کم پوشش امتداد می یابد.از لوشان تا جبرنده حدود 42 کیلومتر است و از آنجا هم حدود 20 کیلومتر تا روستای داماش مسیر باقی می ماند.

منطقه داماش هوای سردی دارد و انبالا فقط مه است و ابر و چمنزارهای سبز با گل های رنگین.تمام مسیر جاده به سوی داماش پوشیده از بوته های بزرگ گل بابونه سفید و بوته های رنگین کلاه است که در هیچ کجای دیگر بدین انبوهی یافت نمی شود.به نظر می رسد که گل های بابونه سفید جای تابلوهای گردشگری را گرفته اند و مسافران را به سرزمین سوسن چلچراغ می برند.داماش جایی است که تنها در خیال می گنجد.درخشش و زیبایی سوسن چلچراغ در شب های مهتابی نیز خود یکی از زیباترین پدیده های الهی است که گردشگران را وادار به شب ماندن و چادر زدن در این منطقه می کند.در ضمن تخریب و آسیب رساندن به این گل جریمه دارد و از ریشه درآوردن هر پیاز سوسن چلچراغ مساوی است با پرداخت یک جریمه 400 دلاری.

ساحل زیبای صدف – آستارا: 

این مکان در تابلوی راهنما در 3 کیلومتری شهر لندویل به 7 کیلومتری شهرستان آستارا قرار دارد.استقرار و امکانات و تجهیزات باعث شده سواحل زیبای خزر به طرز جالبی موجب رفاه و تفریح سالم در منطقه باشدو به هنگام فصل تابستان توریستها و مسافران با استفاده از سالم سازی دریا با آرامش کافی به تفرج و تفریح بپردازند.این منطقه به خاطر مجاورت به جنگل و دریا با پوشش سرسبز و دلنشین جاذبه خاصی را برای گردشگران  و توریست ها بوجود آورده است.

تالاب بین المللی استیل –آستارا:

این تالاب در 7 کیلومتری شهر آستارا در حاشیه جاده لوندویل به استارا قرار دارد.اهمیت اکوتوریستی این تالاب از جهت نزدیکی به جاده،تنوع چشم اندازهای طبیعی همچون کوهستان ،جنگل و مزارع و کشتزارهای اطراف دو چندان می شود.ضلع غربی آن پوشیده از جنگل و پوشش های سبز گیاهی است و در ضلع شرقی آن درختان توسکای شناور منظره بسیار جالب توجهی را بوجود آورده است که در بهار و تابستان استراحتگاه مسافران بوده و از نظر گردشگری یکی از جاذبه های مهم تلقی می شود.وجود درختان توسکا در این تالاب جلوه ای دیدنی به آن بخشیده است.ازویژگی های تالاب عباس آباد آستارا این است که درختان این تالاب به علت اینکه ریشه آنها در آب قرار دارد،همواره در پهنای تالاب جابه جا می شوند و حرکت می کنند.به همین علت تالاب استارا به تالاب درختان شناور هم معروف است.

آبشار لاتون – آستارا:

 

 

یکی دیگر از جاذبه های توریستی شهر لندویل آستارا وجود چندین آبشار بزرگ و کوچک در ارتفاعات آن است که مهمترین و مرتفع ترین آن آبشار بارزاو یا آبشار لاتون است.این ابشار با ارتفاع حدود 105 متر در منطقه ای به نام لاتون قرار گرفته استاین محل از نظر مناظر و مناطق دیدنی دارای اهمیت فراوانی است.امروزه در آطراف آن استراحتگاه متعددی برای رفاه مسافران و توریستان به وجود آمده است و همه ساله این مکان مخصوصا خود آبشار و نواحی اطراف آن میزبان صدها و حتی هزاران نفر از توریست های داخلی و خارجی است.فاصله این آبشار از شهر لندویل بطور تقریبی حدود 14 کیلومتر است.فاصله از روستای کوته کومه تا آبشار حدود 6 کیلومتر است.در مسیر صعود به ابشار لاتون به روستای قدیمی آسیو شوان می رسیم که تقریبا خالی از سکنه است.به زبان تالشی،اسیو به معنی اسیاب و شوان به معنی کنار رودخانه می باشد.مسیر صعود آبشار،تپه  هایی جنگلی و بسیار زیباست که در طول مسیر چشمه های فراوانی با آبی خنک و نوشیدنی دیده می شود.انتهای مسیر نیز دارای پرتگاهایی خطرناک و مرگبار است.این آبشار در فاصله ی 500 متری قابل رویت است.

پناهگاه حیات وحش لوندویل -آستارا

این منطقه در سال 1352 حفاظت شده اعلام و در سال 1354 به پناهگاه حیات وحش تبدیل شد.لندویل منطقه ای است تالابی و جنگلی و جلگه ای به مساحت هزار و هفتاد و چهار هکتار در منتهی الیه غربی جنگلهای هیرکانی در استان گیلان،ارتفاع متوسط منطقه 20 متر پایین تر از سطح دریاهای آزاد است.لندویل دارای اقلیم خیلی مرطوب معتدل با متوسط بارندگی و دمای سالانه 1100 میلی متر و 15 درجه سانتی گراد است.گونه های اصلی گیاهی منطقه عبارتند از:توسکای قشلاقی،انار وحشی،ازگیل و تمشک تالشی،این پناهگاه شامل زیستگاههای متنوع آبی و خشکی برای جانوران است.125 گونه جانوری در منطقه شناسایی شده است که مهمترین انها عبارتند از روباه معمولی،گراز،سمورآبی،سیاه کاکل،پری شاه رخ و درنا.این منطقه زیستگاه قرقاول نیز محسوب می شود.تنوع زیستی و راه های دسترسی مناسب.زمینه فعالیتهای علمی و پژوهشی را در منطقه فراهم کرده است.

آبشار ویسادار - رضوانشهر:

 

 

آبشار زیبای ویساداردر 16کیلومتری شهر پره سر،از زیباترین نقاط طبیعی این شهرستان بحساب می آید.این آبشار به معنی"سایه درخت بید"است و همچون نگینی در دل جنگلهای زیبای این منطقه می درخشد.پره سر در حد فاصل میان شهرهای رضوانشهر و هشتپرتالش واقع شده استکه با رضوانشهر حدود 17 کیلومتر و با هشتپر تالش حدود 30 کیلومتر فاصله دارد.ابهت این پدیده طبیعی برای هر بیننده جالب و جذاب است.صدای ریزش اب از ارتفاع حدود 20 متری و نیم دایره ای که اب در دل سنگ و صخره برای رسیدن به دریا ایجاد می کند،واقعا منظره ایست دیدنی.

این آبشار جزو معدود آبشارهایی است که آنرا می توان از روی پل فلزی بالای آن عظمت و زیباییش را تماشا کرد.زیبایی ها و جاذبه های گردشگری استان گیلان به حدی است که نه با نوشتن قابل توصیف است و نه با دیدن،چون طبیعت به گیلان چنان جاذبه ای داده که حتی دیدن تعداد کمی از این جاذبه ها در سالهای متوالی برای جهانگردان و ایرانگردان امکانپذیر نیست.

روستای تاریخی ماسوله – گیلان:

دهکده توریستی ماسوله با قدمتی بیش از هزار سال در 25 کیلومتری شهر فومن قرار دارد.طبیعت زیبا ،معماری حیرت انگیز و اب وهوای کوهستانی ماسوله جذابیت فوق العاده ای را به این منطقه تاریخی بخشیده است.این شهرک تاریخی در وسعتی معادل 6/1 هکتار و در چهار محله شکل گرفته است.ماسوله دارای بازاری چهار طبقه می باشد که هر چهار محله بطور مستقل به بافت بازار شهر ارتباط دارند.شهرت و محبوبیت ماسوله در میان چند روستای شگفت انگیز ایران مانند:کندوان،میمند،سرآقا سید،ابیانه زبانزد خاص و عام است و سالانه چندین هزار نفر مسافر و شهرک ماسوله  و مناظر زیبا و طبیعی آن دیدن میکنند.این تعداد مسافر بیشتر در سه ماهه تابستان از این منطقه بازدید می کنند چرا که هوای آن در فصل تابستان معتدل و مرطوب است.گرچه زیبایی های ان در سه فصل دیگر سال چه بسا بیش از تابستان است.مسافرانی که علاقمند به استفاده از مناظر طبیعی هستند در سه فصل بهار،پاییز و زمستان می توانند شاهد مناظری بدیع از طبیعت ماسوله باشند.آنانکه جویای فضای آرام،ساکت و خلوت هستند.در این سه فصل ماسوله را مناسب خواهند یافت.

m بازدید : 233 یکشنبه 22 مرداد 1391 نظرات (0)

جاذبه های گردشگری استان یزد

معبد پیرهریشت زردتشتیان – اردکان:

پیرهریشت از نیایشگاه های زردتشتی در استان یزد ایران واقع شده است.این نیایشگاه و آتشکده در 90 کیلومتری  غرب یزد و در 15 کیلومتری شهر اردکان .در دامنه کوه های کم ارتفاع و بدون پوشش گیاهی واقع شده است.زردتشتیان بر این باورند که (هریشت)محل غایب شدنیکی از کنیزه های بانوی (یزد گرد ساسانی )است.زردتشتیان هر ساله در روز هیجدهم نوروز به این محل می آیند و به زیارت و جشن می پردازند.

مسجد جامع کویر یزد:

 

این مسجد متعلق به قرن هشتم و نهم هجری قمری است و از امتیازات معماری و هنری آن،در مرحله اول ساختمان و کاشیکاری سر در بلند آن است.

سردر کنبد مسجد جامع یزد در نوع خود یکی از شاهکارهای معماری اسلامی می باشد.همچنین در نمای خارج و داخلی ایوان اصلی آن کاشیکاری زیبایی به کار رفته  و دارای کتیبه ای نیز می باشد.

در استان یزد به علت سابقه باستانی و فرهنگ متداوم و موقعیت جغرافیایی مرکزی آن آثار باشکوه و درخشانی از دوران قبل و بعد از اسلام به جای مانده که مسجد جامع کبیر باشکوه یزد یکی از آنهاست

قدیمی ترین میدان ساعت شهری – یزد:

قدیمی ترین ساعت شهری ایران در میدان وقت الساعت یزد نصب شده است.این ساعت آفتابی به استناد کتاب جامع مفیدی نخستین ساعت شهری است که  فرد ساعت ساز یزدی آن را در سال 725 هجری قمری در مدرسه رکنیه در جوار مسجد جامع یزد نصب کرد.این مکان بعد ها به نام میدان وقت الساعت شهرت یافت.

باغ دولت آباد:(یزد)

 

باغ دولت آباد توسط محمد تقی خان بزرگ سرسلسله ی خان های یزد در زمان زندیه بود.وی پس از به قدرت رسیدن قنات دولت آباد را از مهریز به یزد کشید و پس از آن،عمارت «باغ دولت آباد»را در امتدادآن احداث کرد.این ساختمان،محل اقامت این حاکم مقتدر نیز بود.

ارتفاع بادگیر این عمارت که بلند ترین بادگیر جهان نیز محسوب می شود از سطح زمین 80/33 متر است.فضای سبز این باغ شامل درختان کاج – سرو – گل سرخ – محمدی –درختان میوه و به خصوص انگور و انار اسنت که به وسیله قنات «دولت آباد»مشروب می شد.این مجموعه یادگاری از دوره افشاریه و زندیه است.

روشنایی باغ در شب توسط لامپ هایی که در داخل فانوس گذاشته شده و به فواصل معین در اطراف قرار گرفته اند تامین می شود که منظره زیبایی را نیز ایجاد می کند.درهای ساختمان اصلی از چوب و به صورت کنده کاری دیده می شود و در داخل بنا اتاق های متعددی قرار دارد که در اکثر این اتاق ها حوضی قرار گرفته و درهای یکی از اتاق ها که رو به حیاط و باغ باز می شود.با شیشه های رنگارنگ با طرح های زیبا مزین شده که در هنگام وجود خورشید و پر آب بودن حوض و منظره زیبایی از نقاط رنگی منعکس شده را بر روی حوض مرمرین به نمایش می گذارد.

دریکی از اتاق ها بادگیر معروف دولت آباد قرار دارد و به خوبی کولر می تواند خنگی ساختمان را تامین کند.

بقعه دورازده امام:(یزد)

 

 

این بقعه از قدیمی ترین بنای بر جا مانده از گذر تاریخ در محله فهادان است.از بناهای شاخص اجری و نمونه های غالب در معماری به شمار می رود که به دلیل سبک بنا و نقش و نگار کتیبه ای کوفی اش شایان توجه است.قبه ی دوازده امام شامل تک گنبدی است به صورت یک چهار ضلعی که به هشت ضلعی تبدیل و گنبد روی هشت ضلعی قرار دارد.

این بنا در حال حاضر قدیمی ترین بنای تاریخ دار یزد محسوب می شود.به استناد کتیبه کوفی رنگ آمیزی بالای محراب،قبه به سال 429 ه.ق در زمان ابو جعفر علاءالدوله بن  کاکویه دیلمی بنا شده و به احتمال زیاد مدفن خودش است.

این بنا بیشتر به لحاظ معماری و گنبد آجری آن است ودر زمره شاهکارهای هنری سلجوقی به شمار می رود.نور این بقعه به وسیله پنجره هایی که در چهار طرف آن تعبیه شده تامین می شود.وجود محراب در این بنا نشانه مسجدی است که در قرون دوم و سوم در این مکان بنا شده بود.

زندان اسکندر: (یزد)

این بنا رازآمیز در محله فهادان یکی از کهن ترین محله های شهر یزد که در قدیم به شهرستان شهرت داشته،واقع شده است.بنا مشتمل بر حیاطی است که سه ایوان در پیرامون و فضاهایی در اطراف آن هاست.گنبد خانه ای کهن در گوشه ی حیاط ا بلندی ای زیاد از جمله بناهای سده ی هفتم ه.ق است که قالب بندی های کاهگلی،گوشه سازی تُرنب و محراب گل بری بیرون آن قابل توجه است.هویت واقعی این ساختمان معلوم نیست اما به زندان اسکندر و مدرسه ضیاییه (آثار مولانا ضیاءالدین حسین رضی)نیز معروف است.

آتش ورهرام (آتشکده زرتشتیان):(یزد)

 

بنای فعلی آتشکده در سال 1313 خورشیدی با همت و کمک مالی زردتشتیان یزد و پارسائیان هندوستان احداث گردیده است.نقشه ی این بنا را مهندسان پارسی کشیده اند و «ارباب جمشید امانت»سرپرستی و نظارت ساخت این بنا را بر عهده داشته است.ساختمان دانشکده با معماری زیبایی بر گرفته از هنر معماری هخامنشیان(در تخت جمشید)در وسط حیاطی و سرسبز و بر بلندی قرار گرفته و بر پیشانی عمارت نقش«فروهر»جلوه گر است.

اهمیت آتشکده به قدمت آتش درون آن است که گفته شده از حدود 1520 سال پیش تاکنون فروزان مانده و حفاظت گردیده است.«آتش ورهرام»درون مجمری برنجی و در اتاقی مخصوص،در میان ساختمان آتشکده و در سطحی بالاتر از سطح زمین و به دور از باد و باران و تابش خورشید نگهداری می شود.

بوستان ناجی:(یزد)

این عمارت و باغ و املاک شخصی بنام ناجی بوده که پس از اهدا به شهرداری بصورت بوستان بازسازی شده.

این بوستان در بلوار خروجی شهر یزد بطرف کرمان بنام بلوار شهید دشتی قرار دارد و مکان مناسبی برای تفریح و استراحت مسافرانی می باشد که از این مسیر عبور کنند.

مسجد و تکیه امیر چخماق:(یزد)

 

میر جلا الدین چخماق از سرداران و امرا شاهرخ تیموری و حاکم یزد با همکاری همسر خود فاطمه خاتون در جهت آبادانی یزد مجموعه ای شامل:تکیه ،میدان،حمام،کاروانسرا،خانقاه،قنادخانه،چاه آب سرد و از همه مهمتر مسجد امیر چخماق بنا نهاد است.

سنگ نصب شده در مسجد به طرف میدان،شبکه ظریف از کاشی های معرق دور خارجی گنبد،محراب اصلی با طاق نمای مقرنس کاری و...این مسجد را از نظر مرتبه زیبایی بعد از مسجد جامع قرار داده است.این بنا،مسجد جمع نو نیز نامیده شده است.این مجموعه در قرن هشتم هجری بنا نهاده شده است.

درخت سرو ابرکوه – یزد:

ابرکوه یکی از قدیمی ترین شهر های ایران است که در مرکز ایران و در محدوده استان یزد واقع می باشد.

هم اکنون آثار باستانی بسیار زیادی از روزگاران گذشته در این مکان بجای مانده است.که نشان از وجود تمدنی بیاد ماندنی و قدیمی دارد.اثری که اگر آنرا از عجایب بدانیم اغراق نکرده ایم و آن وجود یک درخت سرو کهن سال و بلند است بر پایه ارزیابی متخصصین فن و از جمله یک دانشمند مشهور مانند پروفسور الکساندروف روسی عمر این موجود زنده را بیش از چهار هزار سال دانسته اند و به اعتقاد برخی دیگر از دانشمندان تا هفت هزار سال از عمر این درخت می گذرد.

این درخت مشهور که هنوز نیز سرسبز و با صلابت در مرکز این شهر خودنمایی می کند دارای ارتفاعی بالغ بر 33 متر می باشد و محیط آن حدود 16 متر است.درخت سرو ابرکوه در نوع خود در جهان بی نظیر است.

یخچال خشتی ابرکوه:

یخچال با نقشه ای (پلانی)مدور و حجمی مخروطی شکل به صورت پله ای بنا شده اند.در زمان های گذشته،یخچال ها مخصوص انبار کردن یخ بوده اند.ارتفاع این بنا اغلب حدود 20 متر است.سطح داخل کف بنا،گودتر از سطح زمین بیرونی ساخته شده است.یخچال دارای 4 بخش عمده ی حوض بند،مخزن یخ،دیواره های سایه انداز و گنبد بزرگ روی مخزن هستند.از خصوصیات این بارز این بنا،طرح و فرم ساخت آن است.قدمت برخی از یخچال ها را عهد قاجار،برخی دیگر را به رونق جاده ابریشم و بعضی از آن ها را به دوره«عضدالدوله دیلمی»نسبت می دهند.

گنبدعالی – ابرکوه:

گنبد عالی ابرکوه بر فراز صخره ای طبیعی در ابتدای شهر ابرکوه قرار دارد و از سنگ های طبیعی کوهستان و با ملاط ساروج ساخته شده است.

تزئینات آن شامل دو رشته کتیبه کوفی است که یکی در بالای ورودی بنا و دیگری در انتها ساقه آن،زیر سه ردیف مقرنس قرار دارد.از متن کتیبه آجری بالای ورودی چنین بر می آید که گنبد در سال 448 ه.ق در دوران سلجوقیان و به فرمان عی فیروزان برای پدرش امیر شمس الدوله ساخته شده است.کتیبه دیگر حاکی از آن است که مادر بانی گنبد نیز در همین آرامگاه مدفون است.چهار ضلع  گنبد یک در میان،دارای چهار روزنه است.میان قبه نیز باز است  و این روزنه ها نو را به داخل بنا هدایت می کنند.این مقبره یادبود،یکی از سالم ترین گنبد های دوره سلجوقی و از نفایس هنر ایران است که بر روی تپه ای مشرف به جاده و شهر قرار گرفته است.

خانه آقا زاده – ابرکوه:

 

این خانه با مساحتی بالغ بر 851 متر با طرح حیاط مرکزی است .بنای مذکور با گچ بری های ظریف و زیبا،مقرنس های گچ بری و...تزئین شده است.قسمت شاخص و جالب توجه بنا بادگیر دو طبقه و کلاه فرنگی بوده که در نوع خود بی نظیر است.ارتفاع بادگیر 18 متر و مساحت 18 متر و مساحت آن 18 متر مربع بوده و در دهانه ی بادگیر،19 عدد دریچه تنظیم هوا وجود دارد که با بادگیر دومی هماهنگی و ارتباط دارد.بادگیر و کلاه فرنگی به ترتیب حکم خنگ کنندگی و نور رسانی (نور گیر)فضای زیرین و تالار خانه را دارند.قدمت خانه ی آقازاده به دروه قاجاریه باز می گردد.

چشمه های آب گرم مرتضی علی – طبس:

 

یکی از جاذبه های گردشگری شهرستان طبس چشمه آبگرم مرتضی علی است که در روستای خرو واقع شده است.این منطقه جزو مناطق نمونه گردشگری شناخته شده و سالانه بیش از 600 هزار نفر از این مکان دیدن می کنند و به عنوان یک طرح آب درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.این چشمه در 30 کیلو متری شهر طبس واقع شده است. که پس از گذر نمودن از شهر طبس برای رسیدن به این چشمه حدود پنج کیلومتر مسیر را باید به صورت پیاده طی کرد که عمدتا این پیاده روی در داخل آب است.این چشمه مبدا آب اغلب مزارع و تامین اب باغات طبس می باشد که از طریق نهر آبی به این شهر منتقل می شود.در طول مسیر چشمه آب گرم مرتضی علی ،دیواره ها حفره هایی است که به نظر می رسد با نظم خاصی بنا شده اند.پس از حدود 10 دقیقه پیاده روی به منطقه ای می رسیم که چشمه های متعدد آب به ویژه چند چشمه آب گرم و سرد قرار دارد و بزرگترین آنها از درون حفره ای نشات می گیرد که به حمام مرتضی علی معروف شده است.مردمی که برای تفریح به این منطقه می آیند ممولا برای از این حفره آب برای آب تنی استفاده می کنند،بالاتر از این چشمه ،دره محصور و تنگ شده ای وجود دارد که از لحاظ توریستی بسیار جذاب است. در ادامه این مسیر به سد شاه عباسی می رسیم که از آثاری تاریخی دوران صفویه محسوب می شود و در ایام مختلف پذیرای مشتاقان طبیعت است. وجود این چشمه جوشان با دو نوع آب سرد و گرم کنار هم در دل کویر ایران زمین انسان را به تفکری عیق وا می دارد. در فصل سرما بدلیل سردی آب حدود 300 متر از راه این رودخانه در یک طرف آب سرد و در طرف دیگر آب گرم جریان دارد که این یک پدیده نادر و بسیار زیبا و منحصر به فرد در این منطقه کویری است.

روستا و قلعه خرانق – اردکان:

روستای خرائق مرکز بخش خرائق در شهرستان اردکان است.این روستا در 85 کیلومتری شهر یزد واقع شده است.آنچه بیش از همه در روستای خرائق را ارزشمند ساخته آثار تاریخی روستا است که شامل منارجنبان ،قلعه،کاروانسرا،مشهدک،باباخادم،پل آبراه،شترگلو،قریه ی شمس آباد،حمام ،آسیاب ،مسجد بیت المقدس ،مسجد جامع،حسینیه و... می شود.قدمت قلعه و برج و باروی آن،زمان ساسانیان یعنی 4000سال پیش ذکر شده است و وسعت آن 1 هکتار می باشد.یکی از عجایب قلعه کوچه های پیچ در پیچ و هولناک آن است که برای غافلگیر کردن دزدان و راهزنان مورد استفاده قرار می گرفته که یکی از این کوچه ها به کوچه ی گرگ معروف است.

باغ گلشن – طبس

 

طبس در شمال شرق استان یزد،در کنار کویر لوت از شهر های میانه راهی خراسان،کرمان،فارس و اصفهان ،به عنوان گذرگاهی برای این استانهاست که حتی از زمان تاسیس اولین سلسله های پادشاهی در ایران،نام ان در روایات و اسناد تاریخی دیده می شود.این شهرستان پهناورترین شهرستان ایران است.

در طبس که نامش یاداور کیری بی انتها باشد باغی وجود دارد که به واقع باغ بهشت کویر ایران و یکی از بزرگترین و زیباترین باغهای کشور است.این باغ باشکوه که باغ گلشن نام دارد.باغی زیبا و تاریخی متعلق به دوره افشاریه – زندیه است که یکی از مهمترین باغهای ایرانی به شمار می رود.طراحی این باغ براساس نمونه چهار باغ و برگرفته از آیات قرآنی درباره ی بهشت است که دو نهر آب روان همدیگر را قطع می نمایند.

قلعه خورمیز- مهریز:

 

 

قلعه خورمیز مربوط به دوره ساسانیان – دوران های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان مهریز،روستای خورمیز واقع شده است.بر روی تپه ای مشرف به روستای خورمیز ،قلعه ای از سنگ و خشت بنا شده که دارای شاهراهی در وسط بوده و مسیرهای دیگری از آن منشعب می شده و امکان دسترسی به اماکن مختلف قعه را میسر می کرده است .

این قلعه به نقل از جامع مفیدی ،توسط «هرمز پسر انوشیروان »ساخته شده.درون این قلعه چاهی مربع شکلی است که درون سنگ سیاه سخت به عمق 15 حفاری شده و همان چاهی است که «سید رکن الدین حسینی»در آن محبوس بوده است.

 

برج کبوتر خانه میبد:

 

این بنا در جنوب شرقی باروی قدیم میبد واقع شده است.بنا از خارج به صورت برجی مدور و آراسته به نقشهای ویژه و از داخل دارای سه طبقه و مجهز به هزاران لانه برای جلب و نگهداری پرندگان مهاجر است.برج کبوترخانه هم به لحاظ حمایت از پرندگا ن و هم به جهت استفاده ای که در گذشته از کود آنها برای کشاورزان می کردند مورد توجه است.

قدکت برج کبوتر خانه میبد به دوران قاجار بر می گردد .این برج به صورت استوانه ای ساخته شده دارای تزئینات قطار بندی و آجری و گچی است که مانع تردد مارها به داخل برج ی شود.

قدیمی ترین مسجد ایران – فهرج:

 

ساخت مسجد جامع فهرجواقع در 30 کیلومتر استان یزد، به نیمه اول هجری برمی گردد .این مسج تنها مسجد جهان اسلام است که ساختمان آن از ابتدا تاکنون هیچ تغییری نکرده است.اگر چه در میان باستان شناسان اختلاف نظر وجود دارد ما ظاهرا نسجد جامع فهرج قدیمی ترین مسجد ایران است.مسجد جامع فهرج کماکان زنده و پویا و مورد  استفاده قرار  می گیرد.

آبشار دره گاهان – تفت:

دره گاهان ،دره ای است که در زمان های دور مردم به آنجا رفته و جشن ها و مراسم خود را در ان بر پا می داشتند.این دره ر فاصله 22 کیلومتری از شهر یزد واقع شده .

دره گاهان دارای آبشاری است فصلی ،با ارتفاع بیش از 20 متر،که در فصل بهار و اوایل تابستان از سچشمه شیر کوه سیراب می شودو در ارتفاع بالای 20 متر به صورت ابشار،طبیعت بی نظیر را خلق کرده است.به گفته کوهنوردان ،از دره گاهان تا ده بالا زیباترین مسیر این منطقه است.

پیر چک چک – اردکان:

شهر یزد و بخشهای اطراف آن مهمترین مرکز تجمع زردتشتیان است که از دیرباز در این ناحیه زندگی می کنند.در 72 کیلومتری شهر یزد زیارتگاه مهمی وجود دارد بنام پیر سبز چک چک که در فصل تابستان عده ی کثیری از زردتشتیان از نقاط مختلف جهان برگزاری مراسم مهمی مانند جشن نوروز ،تولد زردتشت و مهرگان در آنجا جمع می شوند.

برای رسیدن به این زیارتگاه زردتشتیان بعد از گذراندن تعداد زیادی پله در دل کوه های یزد به این مکان رسیده و نظاره گر یکی از ادیان و مذاهب موجود در ایران خواهید بود.گفته می شود که نام چک چک یا چک چکو از صدای قطره های آبی گرفته شده که  از صخره ای می چکد و اکنون به درون یک منبع ذخیره هدایت می شود.

m بازدید : 232 یکشنبه 22 مرداد 1391 نظرات (0)

خصوصیات معماری و بومی یزد

 

یزد یکی از مراکز عمده معماری ایران بوده و هست این منطقه بسیار خشک است و در اکثر نقاط آن درخت نمی روید و به همین مناسبت لزوم طاق زنی و گنبد سازی در ساختمان های عمده این شهر بیشتر از سایر نقاط ایران احساس می شود.

از این گذشته اگر برای ایجاد پوشش های تخت از چوب درختان استفاده شود آب و هوا شهر به گونه ای است که در اندک مدتی به چوب آسیب می رساند لذا توجه معماران یزدی به طاق و گنبد جلب شده و با استفاده از آن،عوامل مزاحم را از صحنه دید برداشته اند.مهمترین عاملی که در دید ایجاد مزاحمت می کند (ستون )ها هستند.با زدن گنبد می توان بدون استفاده از ستون محوطه بزرگی را از دیوار،تا دیوار دیگر،مسقف کرد.

محدودیت معماری یزد:محدودیت معماری در یزد بسیار است که ما در زیر به چند نمونه آنها اشاره می کنیم:

یکی از محدودیت های معماری یزد که معماران یزدی را با اشکال مواجه می سازد زیاد بودن شوره در یزد است و در صورتی که آجر در پی ساختمان بر اثر بارش باران و آب پاشی و یا بخار کمی که از زمین بیرون می آید شوره فعال شده و آجر را می خورد.با آنکه در یزد آجرهای بسیار زیبایی به روش قدیمی و نیز با تکنیک های جدید ساخته می شود دست معمار یزدیدر بکار بستن آنها بسته است.به خصوص در مجاورت زمین سعی می شود کمتر از آجر استفاده شود.استفاده از آجر در یزد بیشتر در بنای عمومی مانند مسجد و مدارس دیده می شود.

تشعشع فوق العاده آفتاب و انعکاس نور نیز از محدودیت های ساختمان سازی در یزد بشمار می رود. در صورتیکه نمای بنا با آجر پوشانده شود حرارت خورشید را به خود جذب کرده و در فصل تابستان گرمای زیاد،زندگی در آن ساختمان را غیر قابل تحمل می سازد.اما با اندود کردن دیواره های داخل ساختمان با کاه گِل علاوه بر اینکه زیبایی خاصی به بنا داده می شود از جذب حرارت جلوگیری می گردد.

1)آفتاب گیرها:آفتاب گیرها تیغه های نازکی به قطر 12 سانتی متر هستن که به طور عمودی و یا افقی جلوی اتاق هائی که رو به جنوب شرقی است ساخته می شوند.

تیغه های عمودی گاهی به طول 12 سانتی متر و تیغه های افقی به طول 60 سانتی متر می رسیده است.ساختن آفتاب گیرها کار پر زحمتی است و حدود 40 سال است که ساختن آنها متروک شده و به تقلید از بناهای غربی درها را از صورت مستطیل بیرون آورده اند به همراه آفتاب گیرها زدن سقف های کاذب که در ارتفاعی پایین تر از سقف اصلی ساخته میشد به بوته فراموشی سپرده شده است در حالیکه سقف های کاذبعلاوه بر اینکه حجم اتاق را (مردم دار)میکرده است عایقی از هوا بین کمر پوش یا خنچه و سقف اصلی بوجود می آورد.

2)مسطح کردن پشت بام ها:در مناطق کویری استفاده از پشت بام در فصل گرما بسیار ضروری است و در شبها تابستان می توان از هوای دم کرده جلوگیری اتاق ها به هوای مطبوعی که در پشت بام وجود دارد پناه برد.برای استفاده از پشت بام باید برآمدگی حاصل از زدن سقف گنبدی شکل را مسطح می کرد.

3)راههای ایجاد هوای گرم وسرد در ساختمانهای یزد:در صبح زود تابستان هم هوای یزد سرد است و زمستان نیز سرمائی آزار دهنده دارد.یکی از راههایی که می توان ورود سرما زمستان و هوای گرم تابستان به داخل اتاق ها جلوگیری کرد بر پا نمودن دیوار ستبری است کع از خشت خام و اندود های گاه و گل و سیم گل واِرزه ساخته می شود.رنگ کاه گل علاوه براینکه باعث زیبایی نما می شود از جذب حرارت آفتاب و سوز زمستان جلوگیری می کند.

4)بادگیر:بادگیر که ه نام های (بادخان)،(بادمنج)،(بادغره)در اکثر خانه های یزد دیده می شود طبیعی ترین وسیله تهویه است و در محل های مختلف شکلهای گوناگونی به خود می گیرد،بادگیرها یک طرفه دوطرفه و چهارطرفه و چهار گوش یا مستطیل و هشت گوش از آن جمله اند.بادگیرها با تهویه ای که در اتاق انجام می دهند باعث خنگی اتاق می شوند.

5)کوچه های یزد:کوچه هایی که هم اکنون در قدیمی ترین محله یزد یعنی محله فهادان وجود دارد با آنکه بارها تجدید بنا شده اند و نظم کلی آنها به هم خورده است اما هنوز میتوان بافت شطرنجی شهر یزد را از انها استنباط کرد.کوچه ها اکثرا از شمال به جنوب و بموازات یکدیگر قرار گرفته اند و طرح اصیل دژهای ایرانی و شهرهای قدیمی ایران را بیاد می آورند.اما این نظم در مناطق جدیدی تر شهر بهم خورده و کوچه ها بر اثر گسترش طبیعی و غیر اصولی شهر به صورت پیچ در پیچ درآمده اند.

 

خانه روستایی:یکی از ویژگی های معماری یزد خانه های روستایی یا خانه های چهار صفه است که می توان الگویی برای ساختن خانه در تمام روستاهای ایران باشد.این خانه ها از حیاط نیمه پوشیده ای تشکیل می شود که در چهار گوشه ی آن چهار اتاق وجود دارند .سقف اتاق ها با گنبد های کوچکی که کلمبه نام دارد پوشیده می شوند و چهار صفه و یا تالار رو به حیاط نیمه پوشیده قرار می گیرد از تالار ها در فصل گرما و از اتاق ها در فصل سرما می توان استفاده کرد.

در های خانه ها:در خانه های یزد نیز داستان ویژه ی خود دارند و در ساختن آنها اصول معماری خاص یزدی به کار رفته است از آنها که یزد را داروالعباده نامیده اند و مردم آن فوق العاده پایبند به معتقدات مذهبی خود هستند از قدیم علایم تغصب خود را در کوبه یا حلقه های در نیز دخالت داده اند بر در خانه های یزد به خصوص تا چند دهی قبل دو کوبه نصب می شد یکی کوبه سنگین چکشی بود و دیگری کوبه سبک حلقوی.اگر مردی حلقه بر در میزد باید از کوبه چکشی استفاده می کرد و اگر زنی با اهل خانه کار داشت کوبه سبک حلقوی را به صدا در می آورد.از طرفی اهالی خانه با شنیدن صدای کوبه چکشی که از کوبه حلقوی کاملا ممتمایز بود می دانستند که مردی پشت در خانه ایستاده است و مرد خانه برای باز کردن در مراجعه میکردی اگر صدای کوبه حلقوی به گوش می رسید زن خانه برای باز کردن در دست به کار میشد.

هشتی خانه ها یا (کریاس):به صدای کوبه حالت اکو می دهد و اگر اهل خانه حتی در زیر زمین خان باشند (در فصل تابستان مردم یزد برای فرار از گرما به زیر زمین های خنکی که با بادگیر ها خنک تر می شود  پناه میبرند و نیز صدای کوبه در را  می شنوند.

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 24
  • کل نظرات : 5
  • افراد آنلاین : 3
  • تعداد اعضا : 1
  • آی پی امروز : 42
  • آی پی دیروز : 0
  • بازدید امروز : 49
  • باردید دیروز : 1
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 49
  • بازدید ماه : 106
  • بازدید سال : 1,067
  • بازدید کلی : 25,910